Mazowieckie - Opuszczony komisariat policji w Konstancinie: Informacje, historia, zdjęcia.

Są w Polsce takie opuszczone miejsca, wokół których wyrastają legendy. Niesamowite historie. Z opowieściami o duchach tak to już jest, że zwykle są maską, pod którą kryją się dawne tragedie. W przypadku tego opuszczonego komisariatu w Konstancinie istnieje podejrzenie, że jest to właśnie jedno z takich miejsc.

Konstancin, a dokładniej Konstancin-Jeziorna, to położona pod Warszawą mała miejscowość uzdrowiskowa. Jadąc do tego opuszczonego miejsca nie da się nie zauważyć, że jego okolicę wypełniają piękne wille zamożnych ludzi. To właśnie tutaj znajduje się komisariat, w którym jeszcze kilka lat temu pracowała policja. Willa ma obecnie około 80 lat. O co chodzi z duchami? Już piszę.

Część paranormalna

W ostatnim czasie konstanciński duch zrobił niemałą karierę, do której bez wątpienia przyczyniła się telewizyjna relacja TVN'u. Komisariat stał się miejscem poszukiwaczy duchów, zdarzało się nawet, że ludzie w nim nocowali, aby usłyszeć szwędające się po obiekcie zjawy. Tak oto pojawiła się legenda Niebieskiego Upiora: dawnego funkcjonariusza NKWD lub może UB'eka.

Zacznijmy od części fantastycznej, czyli relacji, jaką przedstawił portal 4wymiar - myślę, że to źródło będzie do tego celu idealne. Według nich policjanci, którzy tu pracowali, wspominali o tajemniczych krokach, odgłosach, dźwiękach - praktycznie każdej nocy. Według nich nawet sam były komendant policji w Konstancinie twierdził, że ktoś chodził po skrzypiących schodach czy korytarzach, choć nikogo tam nie było. Zjawa bez skrępowania spacerowała po całym piętrze, chodź głównie po pomieszczeniu nad dyżurką. Portal dodaje, że policjanci, którzy zostawali na nocnych dyżurach wręcz nie mogli się doczekać, kiedy w końcu rano będą mogli opuścić stary komisariat. Ekipa 4wymiaru i projektu o nazwie "Projekt NPN" twierdzą, że "zebrane przez nas informacje i materiały świadczą jednoznacznie, że mamy tutaj do czynienia z autentycznymi przypadkami manifestacji niewidzialnej siły".

Dalej czytamy, że policjanci pracowali jedynie na odnowionym piętrze. Czytamy też, że w budynku od początku jego powstania pracowały jedynie służby mundurowe: po wojnie NKWD i UB, później policja. Podobno na pierwszym piętrze przesłuchiwano więźniów politycznych. A teraz zanurzmy się w mistycyzm. Oto historia numer jeden.

Około północy dyżurny na parterze usłyszał, jakby ktoś w pokoju nad nim skoczył z parapetu okiennego na podłogę. Policjant na początku nie zareagował. Po chwili jednak usłyszał kroki kogoś lub czegoś zstępujące z piętra na dół. [...] Kroki były coraz głośniejsze. [...] W pewnym momencie spostrzegł, że drzwi do pokoju delikatnie się uchylają. [...] Sięgnął do stojącej niedaleko metalowej szafy pancernej i wyjął z niej karabin automatyczny typu „kałasznikow”. Włożył nabój do komory, przeładował, wycelował w drzwi i czekał… [...] Ale wszelkie głosy ucichły. [...] - Kiedy uświadomiłem sobie, że nikt nie wszedł do dyżurki, powolutku podszedłem do biurka i przez radiostację ściągnąłem radiowóz, nie puszczając już ich na patrol. Po prostu bałem się.  – opowiada pełniący wówczas dyżur policjant. Jego relację potwierdzają inni funkcjonariusze.

W obecnie opuszczonym komisariacie podobno działo się dużo więcej paranormalnych zdarzeń. Jeden z pracujących tu policjantów w 2001 roku spotkał rzekomo "postać w mundurze oficerskim". Tak oto trafiamy na historię numer dwa.

Pełniłem służbę w patrolu wraz z kolegą. Na stanowisku dyżurnego był policjant z 30-letnim doświadczeniem. W pewnym momencie bez użycia kryptonimu, wezwał mnie przez radio: „Szybko! Do mnie!”. Sądziłem, że ktoś włamał się do Komendy. [..] Po wejściu do dyżurki zobaczyłem siedzącego w fotelu kolegę. Był przerażony i roztrzęsiony! W rękach trzymał przeładowaną broń automatyczną. Powiedział mi, że ktoś wszedł do dyżurki. Zapytałem o szczegóły. Zaczął opowiadać, że spostrzegł, jak nagle z korytarza wszedł mężczyzna w mundurze. Dyżurny nie potrafił określić, jaki to był mundur, tzn. do jakich jednostek mógł należeć. Stwierdził jedynie, że na pewno była to postać w mundurze, i co ważne i charakterystyczne mężczyzna ten miał wysokie, oficerskie buty. Przechodząc przez korytarz, spojrzał w stronę pełniącego dyżur kolegi. Po chwili, trwało to około kilku sekund, mężczyzna ten cofnął się, wszedł za róg korytarza i… zniknął! 

O co więc chodzi? Portal wysnuwa wiele różnych teorii. Jedna z nich mówi, że starą willę nawiedzają duchy zamordowanych tam na przesłuchaniach NKWD ludzi. Jest jeszcze ciekawsza, mówiąca o ukrytym skarbie z czasów II wojny światowej. Według niej do Konstancina uciekło bardzo wiele zamożnych osób z Warszawy, które ukryły tam swoje dobra, a duchy w komisariacie pojawiły się tam dlatego, że pilnują własnych, pochowanych skarbów.

Historia rozwija się. Do gry wkracza TVN oraz medium, pani Alicja Ziętek. Kobieta zaraz po wejściu na piętro doznała wizji - jak twierdzi, skontaktował się z nią przebywający tam duch. Według niej widziała ona łysego mężczyznę po 40'stce, który siedział skulony w fotelu ubrany w płaszcz oficerski. Twierdzi ona, że duch nie może przejść "na drugą stronę", ponieważ dopuścił się tu wielu zbrodni i musi za nie odpokutować. Pragnie wybaczenia, nie jest groźny, szuka pomocy. Czy to wszystko może być prawdą, pozostawiam ocenie czytelników. Aczkolwiek bardzo polecam przeczytanie części drugiej.

Część racjonalna

Tak to już jest, że ludzie obdarzeni są wyobraźnią. To ona pozwala nam słyszeć dźwięki, których nikt nie wydał i widzieć postacie, których nie ma. Nie przychodzi mi do głowy lepsze miejsce na zbudowanie legend, niż opuszczony komisariat policji. Chyba największy harmider powstał wokół tego budynku po relacji w TVN'ie, po czym historia rozpoczęła własne życie - każdy o niej pisał, dodając coś od siebie. Tak narodziła się legenda ducha z NKWD lub z UB - Niebieskiego Upiora.

Na początku obalmy kilka mitów. Przede wszystkim żadna z przytoczonych w części metafizycznej historii nie ma swojego potwierdzenia w faktach - ktoś zna kogoś, kto widział ducha, anonimowy policjant zeznał itp.. Również historia o tym, że policja zajmowała jedynie parter i mała się wchodzić na piętro nie jest prawdziwa - piętro również było użytkowane. Dorzućmy do tego fakt, że przed wyniesieniem się policji z budynku nikt nigdy nie słyszał o jego nawiedzeniu - wszystkie historie pojawiły się dopiero później.

Drugi mit jest o tym, że w opuszczonym komisariacie kiedyś znajdowała się "katownia" UB lub NKWD. Ich siedziba rzeczywiście istniała, jednak znajdowała się w oddalonym o pół kilometra "Białym Dworku" na Królewskiej Górze. Tak więc ani UB, ani NKWD nigdy nie miały w tym budynku swoich siedzib. Burzy to wszystkie opowieści o duchach, do jakich dotarłem, gdyż są one oparte o ten właśnie fakt. Pozostała relacja paranormalna opiera się jedynie słowom kogoś, kto przedstawia się jako medium. Warto jednak powiedzieć, że ktoś jednak usilnie chce, aby legenda trwała, gddyż kilkukrotnie pozostawiono na śniegu wokół posterunku ślady oficerskich butów.

Trzymając się dalej faktów historycznych i w ramach ciekawostek warto dodać, że jeśli już ktoś miałby szukać duchów, to warto się przyjrzeć pobliskiemu. "Placowi Sportowemu".  W czasie okupacji hitlerowskiej zespół RKS Mirków rozgrywał tutaj swoje mecze, gdyż oficjalnie były zakazane. Wójt gminy przymknął jednak oko na posadzone przez piłkarzy drzewka, które służyły graczom za słupki bramek. 23 sierpnia 1943 roku w trakcie meczy KS "Papiernik" i KS "Wir-Mokotów" na terenie pojawiła się niemiecka żadnarmeria, zabijając piłkarzy i raniąc kibiców. Bez wątpienia na tej historii również można by było oprzeć kilka legend i mitów.

Sam budynek został dopiero jesienią 2014 (i to za dziewiątym razem) sprzedany przez gminę w prywatne ręce - podobno na pobliskim "Placu Sportowym" ma powstać przedszkole. Sam budynek komsariatu w Konstancinie do dzisiaj jest opuszczony i coraz bardziej niszczeje. Obecnie obiekt jest zupełnie wymieciony z rzeczy wartościowych, nawet wymontowano kaloryfery. Klimatyczne są natomiast cele z wydrapanymi na ścianach napisami.