Opuszczone miejsca w Małopolsce :: Małopolska

Jest to kraina historyczna obejmująca obecnie południowo-wschodnią część Polski. Kiedyś zamieszkiwali ją Chorwaci, później Wiślanie, następnie Czesi. W 990 roku została podbita przez Mieszka I.

Opuszczone miejsca w Krakowie

Opuszczony Kraków słynie chyba najbardziej z mnóstwa starych fortów i innych wojskowych obiektów. Będąc tutaj, eksploratorzy powinni też poszukać nowszych, niedokończonych struktur (jak np. parking samochodowy), z których rozciąga się bardzo ładny widok na miasto. Warto też przy okazji zainteresować się innymi opuszczonymi obiektami: medycznymi czy kolejowymi.

Opuszczone miejsca w województwie małopolskim

Podczas przemierzania zapomnianych miejsc w województwie warto skupić się na mieście Tarnów, ale również na mniejszych miastach, takich jak Szczawnica, Trzebnica czy nawet Zakopane. Oczywiście obowiązkowym kierunkiem wypraw eksploratorów powinny być także góry, w których kryją się niezliczone opuszczone obiekty noclegowe czy ruiny zamków.

Historia województwa małopolskiego

We wczesnym średniowieczu obszary te zajmowali Chorwaci i nazywano je tzw. Białą Chorwacją. Jednak już na przełomie VIII i IX wieku ziemie małopolskie zajął lud Wiślan, zakładając stolicę w Krakowie (stary gród Wawelski lub Wiślica). W IX państwo Wiślan oraz innych pomniejszych plemion (między innymi Lędzianie) zostało podporządkowane państwu wielkomorawskiemu, które je wchłonęło. Kiedy Państwo Wielkomorawskie zaczęło chylić się ku upadkowi, tereny te zajęło Królestwo Czech.

Nie trwało to jednak długo, gdyż już w 990 roku ziemie Wielkopolski podbił Mieszko I. Polanie zagarnęli ziemię Wiślan i wchłonęli je w swoje struktury. Ziemie te zostały wtedy podzielone na dwie prowincje: sandomierską i krakowską. Dziesięć lat później została tu utworzona diecezja krakowska (obejmująca większą część regionu), a już czterdzieści lat później (1040 rok) Kazimierz I Odnowiciel ustanowił Kraków stolicą Polski, a samą Małopolskę główną jej dzielnicą.

W trakcie rozbicia dzielnicowego (na mocy statutu sukcesyjnego Bolesława Krzywoustego) w 1138 roku ziemia krakowska trafiła do tzw. dzielnicy senioralnej, którą rządzili po kolei synowie Krzywoustego: Władysław Wygnaniec, Bolesław Kędzierzawy, Mieszko Stary i Kazimierz Sprawiedliwy. Ziemia sandomierska natomiast trafiła pod władanie Henryka Sandomierskiego. Po jego bezpotomnej śmierci włączona została do dzielnicy senioralnej.

W XIII wieku Małopolska (oraz sam Kraków) stała się celem najazdów tatarskich, które znacząco wyniszczyły okolice. Trwało to aż do 1320 roku i zakończyło się wraz z okresem rozbicia dzielnicowego, kiedy to w katedrze na Wawelu Władysław Łokietek został koronowany na króla Polski. Warto dodać, że przeniósł on tym samym miejsce koronacyjne dawnych Piastów z Gniezna do Krakowa, przenosząc ze sobą szczerbiec i koronę. Trzynaście lat później zmarł i został w Krakowie pogrzebany, czym umocnił rolę miasta jako stolicy Polski.

Po śmierci Łokietka na tron wstąpił Kazimierz Wielki, za którego rządów Małopolska rozkwitła. Na przedmieściach Krakowa w XIV wieku zaczęły powstawać kolejne miasta, min. Kazimierz (1335 rok) oraz Kleparz (1366 rok). Obszar ten, ze względu na należące go niego kopalnie soli (Wieliczka i Bochnia), srebra i ołowiu (Olkusz), zaczęły być uważane jako jedne z najbogatszych w Polsce.

W roku 1655 na polskę spadł tzw. potop szwedzki. Armie Szwedów zajęły zdecydowaną większość Małopolski z Krakowem włącznie. To właśnie wtedy miała miejsce słynna obrona Jasnej Góry, jednak nie na wiele się to stało. Potop szwedzki trwał do 1657 roku. W 1772 roku, w wyniku I rozbioru Polski, Małopolska została podzielona na dwie części. Północ wraz z Krakowem została w Koronie, jednak południe zagarnęła Austria. Podczas II rozbioru (1793 rok) obszar Małopolski został podzielony na trzy części: północ z Krakowem nadal został w Koronie, zachód zajęły Prusy, a południe Austria. W latach 1918 - 1944 obszar ten obejmował województwa lubuslkie, kieleckie, lwowskie, krakowskie, stanisławowskie i tarnopolskie jako tak zwana Małopolska Wschodnia. Podczas II wojny światowej była to część Generalnego Gubernatorstwa, która, jak cała Polska w tych czasach, systematycznie się wyludniała. Przez to na terenie województwa można dziś znaleźć całkiem sporo opuszczonych miejsc.