Opuszczona parowozownia 'D': Historia, informacje.
Miejscowość, w której znajduje się opuszczona parowozownia, to najważniejszy węzeł kolejowy między Warszawą a Lublinem. Budynek został zbudowany w latach 1943 - 1944, przestał być wykorzystywany w 1998 roku.
Miasto, w którym powstał opuszczony obiekt, uzyskało połączenie kolejowe w 1877 roku, kiedy ukończona została tak zwana „Żelazna Droga Przywiślańska”. Miasto wcielone było wtedy do zaboru rosyjskiego i nazywano je Iwanogród. Był to najważniejszy węzeł kolejowy pomiędzy Warszawą a Lublinem, jednak miasto lata swojej świetności bez wątpienia ma już za sobą. O dawnym znaczeniu przypomina jeszcze wielkość stacji kolejowej oraz wciąż zachowane, w dużej mierze nieużywane już opuszczone kolejowe obiekty.
Jednym z nich jest zbudowana obok małej stacji towarowej opuszczona i popadająca w ruinę wielka, wachlarzowa i w kształcie koła, lokomotywownia. Mimo, że wciąż jeszcze wygląda dość solidnie, coraz bardziej się sypie. Jej los zresztą jest już raczej przesądzony - zapewne niedługo zniknie z powierzchni ziemi, dzieląc los wielu podobnych, nieistniejących już kolejowych obiektów. Lokomotywownia powstała prawie siedemdziesiąt lat po doprowadzeniu tu torów (1943 - 1944), a rozkwit tego węzła kolejowego przypadł na druga połowę XX wieku.
Widoczne tu zdjęcia zostały dostarczone przez Edwarda Sienkiewicza, który przez ponad czterdzieści lat pracował w lokomotywowni. Tak opisuje on swoją historię oraz załączone fotografie:
Na tym parowozie jeździłem około 5 lat. Później jeździłem na parowozie do prowadzenia pociągów osobowych, takich jak OL49-33, OL49-39. Zostałem wysłany na kurs maszynisty elektrowozu do Kutna.
Po wspomnianym szkoleniu i późniejszej praktyce na elektrowozie, pan Sienkiewicz pojechał do stolicy na kurs teoretyczny - już jako maszynista elektrowozu, na którym jeździł na elektrowozie aż do emerytury w 1992 roku. Parowozownia została zamknięta sześć lat później (1998), a przylegające do niej biurowce około 2009 roku. Od tego czasu jest to opuszczony obiekt, coraz bardziej niszczeje i popada w ruinę.
Jeśli podobał Ci się ten materiał i nie chcesz przegapić następnych, serdecznie zapraszam do polubienia mojej strony na facebooku.
Zdjęcia opuszczonego miejsca.
Eksplorator w obiekcie
Na zdjęciu eksplorator znajdujący się w jednym z kanałów po torach.
Hala
Miejscowość, w której znajduje się parowozownia, to najważniejszy węzeł kolejowy między Warszawą a Lublinem. Budynek został zbudowany w latach 1943 - 1944, przestał być wykorzystywany w 1998 roku.
Roślinność wdziera się do budynku
Na zdjęciu widać, jak roślinność zaczyna powoli wdzierać się do budynku. Zwykle zaczyna się tak dziać po latach, szczególnie jeśli wokół budynku było dużo zieleni. Jak widać przyroda zawsze upomni się o swoje.
Wnętrze zakładów
Na zdjęciu wnętrze głównej hali produkcyjnej - elementem charakterystycznym jej elewacji są liczne drzwi. Kiedyś przez każde takie wejście prowadziły do środka tory, jednak obecnie (jak widać) zostały tylko puste kanały.
Dodaj komentarz
Komentarze
Gunslinger
20 lutego 2019, 10:02
Love all the pics, especially the trains. Would like to be able to visit some of these places but the budget says otherwise, so I am stuck with looking at pics on the internet and google earth. I understand and respect that you don't publish the locations of your finds, it stops the looters for the most part.
Here in the US if someone finds an abandoned place, they think that is an open invitation to trash the place, that's why there aren't many nice abandoned places to visit over here.
Danny
3 września 2020, 17:51
Chciałbym poznać więcej takich miejsc, interesuje mnie to miejsce do teledysku. Czy mogę poznać lokalizację i mieć Ciebie za przewodnika ? Proszę o kontakt email
Moje podróże.
Jak mogliście zapewne zauważyć, dawno nic na tej stronie nie dodawałem. Jednak nie, nie opuściłem tego projektu, jestem po prostu obecnie zajęty innym. Obecnie buduję stronę o nazwie Fshoq!, gdzie prowadzę blog podróżniczy, na którym znaleźć możecie zarówno moje nowe, jak i te starsze przygody. Jeśli więc czekacie na więcej moich tekstów czy zdjęć, jest to miejsce, do którego myślę, że obecnie warto zajrzeć. Kiedy już strona Fshoq! nabierze dostatecznego rozmachu, z wielką chęcią wrócę do Into the Shadows, zresztą zbiera mi się coraz więcej eksploracji opuszczonych miejsc do opisania. A tymczasem, do zobaczenia!