Opuszczone miejsca: Fabryki.
Pokaż opis strony
Pierwsza tego typu elektrownia i jednocześnie największy do dzisiaj budynek z cegły w Europie. Zbudowana została w 1939 roku i zaprojektowana przez Gilesa Gilberta Scotta, architekta min. katedry w Liverpoolu, budynku galerii Tate Modern czy chociażby czerwonych budek telefonicznych.
Pierwsze ślady cegielni udaje się odnaleźć na mapie wojskowej z 1825 roku. W tym czasie cały pobliski majątek należał do rodziny Danglów. Według licznych źródeł manufaktura przyczyniła się od rozbudowy stolicy.
Elektrownię miejską w Radziwiu rozpoczęto budować w 1927 roku. Pierwszą energię uzyskano tu w 1928 roku. Po modernizacji, od 1938 roku była największym zakładem prądotwórczym na Mazowszu.
Nowe zakłady UNIA zostały wybudowane w 1970 roku i funkcjonowały jedynie przez 20 lat, jednak historia Unii rozpoczyna się dużo wcześniej, bo już w 1856 roku.
Jedna z najstarszych w Polsce fabryk papieru i jednocześnie największy w województwie mazowieckim i najlepiej zachowany zespół obiektów zakładów papierniczych. Przykład budownictwa i architektury przemysłowej doby historyzmu.
Na zespół zabudowań składają się dwie potężne, okrągłe kolektory gazu i usytuowane za nimi budynki gazometru oraz destylarni.
Opuszczona mleczarnia, która nigdy nie została dokończona. Ofiara komunizmu, systemu PRL i dziwnych interesów tamtejszych władz. Fabryka została praktycznie ukończona, po czym w pewnym momencie ktoś zadecydował, że jednak się nie opłaca i zbudował drugą.
Zbudowane w 1928 roku zakłady wytwarzające sztuczne włókna. Przed wojną produkowano tu 1740 ton przędzy wiskozowej dziennie, osiągając zysk 40% na każdym kilogramie produktu. W 1976 roku zakłady wytwarzały 1/3 produkcji włókien sztucznych w całym kraju.
Kompleks opuszczonych budynków dawnych zakładów fototechnicznych.
Pierwsza w Prusach maszynowa przędzalnia bawełny. Powstała w 1822 roku, zbudowana przez wrocławskiego kupca Hermanna Dietricha Lindheima i zatrudniały blisko 900 osób.
Byłe zakłady mechaniczne znane z produkcji głównie ciągników rolniczych. Początek istnienia zakładów datuje się na 1893 rok. W ciągu ponad stuletniej historii produkowały traktory, czołgi, autobusy, samochody czy motory.
Zbudowana w 1870 roku i systematycznie rozbudowywana w latach 1890-1910, stała się jedną z największych pończoszarni w Cesarstwie Rosyjskim. Swoją obecną nazwę „Stella” otrzymała dopiero po 1967 roku.
Pierwsze wzmianki o tym opuszczonym obecnie młynie "Amerykan" w Pisarzowicach sięgają aż 1301 roku. Jego nazwa pochodzi od tego, że w XIX wieku zastosowano tu najnowocześniejszą, amerykańską technologię.
Tartak został zbudowany w 1882 roku, doszczętnie zniszczony podczas II Wojny Światowej. Po odbudowie wyrósł na największy i najnowocześniejszy tartak w dawnym województwie olsztyńskim i jeden z największych w kraju.
Zakłady wywodzą się z powstałej w 1923 roku Państwowej Wytwórni Prochu i Materiałów Kruszących. Dzięki jej powstaniu niewielka pobliska wieś w ciągu zaledwie kilkunastu lat zamieniła się w miasto.
Moje podróże.
Jak mogliście zapewne zauważyć, dawno nic na tej stronie nie dodawałem. Jednak nie, nie opuściłem tego projektu, jestem po prostu obecnie zajęty innym. Obecnie buduję stronę o nazwie Fshoq!, gdzie prowadzę blog podróżniczy, na którym znaleźć możecie zarówno moje nowe, jak i te starsze przygody. Jeśli więc czekacie na więcej moich tekstów czy zdjęć, jest to miejsce, do którego myślę, że obecnie warto zajrzeć. Kiedy już strona Fshoq! nabierze dostatecznego rozmachu, z wielką chęcią wrócę do Into the Shadows, zresztą zbiera mi się coraz więcej eksploracji opuszczonych miejsc do opisania. A tymczasem, do zobaczenia!